Mieszanie polimerów do zastosowań opakowaniowych

Mieszanie polimerówstaje się coraz ważniejsze w zastosowaniach opakowaniowych w celu poprawy właściwości, usprawnienia przetwarzania lub zmniejszenia kosztów. Dostosowywanie właściwości powierzchni, takich jak współczynnik tarcia (COF), dodawanie koloru, promowanie przyczepności, zwiększanie wydajności, poprawianie stabilności i uzyskiwanie cech łatwego otwierania, to tylko niektóre z atrybutów, które można osiągnąć poprzez mieszanie. Najprostsze mieszanki można przygotować mieszając składniki w wytłaczarce, która służy do przekształcenia żywicy w folię lub powłokę. W przypadku bardziej złożonych mieszanek w celu uzyskania pożądanych właściwości mogą być wymagane specjalistyczne konstrukcje śrub lub dostosowany sprzęt do mieszania. Maszyny te obsługują różne tryby mieszania, takie jak zmiana przepływu (mieszanie dystrybucyjne) lub wysoki poziom naprężenia w celu rozbicia cząstek (mieszanie dyspersyjne). W celu uzyskania optymalnego mieszania można również zastosować złożone pola przepływu ścinającego i wzdłużnego. Ostateczne właściwości mieszanki będą zależeć nie tylko od płynięcia i historii naprężeń, która jest zależna od procesu, ale także od termodynamiki oraz właściwości termicznych i reologicznych polimerów. Większość mieszanek polimerów jest niemieszalna składnik mniejszy tworzy oddzielną rozproszoną fazę lub domenę w obrębie głównego składnika, a składnik główny tworzy fazę ciągłą lub matrycę. Rozmiar i kształt fazy są znane jako morfologia mieszanki. Morfologia mieszanki ma ogromny wpływ na właściwości końcowe i jest przedmiotem wielu badań. Na morfologię wpływają: 

•napięcie międzyfazowe (termodynamika), 

•stosunek lepkości fazy rozproszonej do ciągłej, 

•elastyczność każdej fazy, 

•niewielkie stężenie składnika, 

•kolejność mieszania i topienia, 

•i wiele więcej.

www.sdzlplastic.com